نقشه برداران دانشکده سازمان نقشه برداری کشور

هر پروژه براساس یک یا تعدادی قرارداد خدمات مهندسی انجام می شود. به طورکلی و بدون ورود در مباحث دقیق و جزئی نظری، قرارداد و عقد، دو واژهٔ مترادف تلقی می شود و در قانون، عقد را این طور تعریف کرده اند: «عقد، عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر، تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد». بر همین پایه، لفظ قرارداد را در خدمات فنی مهندسی به سندی می گویند که مشخص کننندهٔ کار تحت قرارداد و نحوهٔ انجام دادن تعهدات دو طرف قرارداد است. معمولاً در قرار دادهای خدمات نقشه برداری، سه شخص حقیقی یا حقوقی زیر حضور دارند:

کارفرما، شخصیت حقیقی یا حقوقی که یک طرف امضاکنندهٔ قرارداد بوده و اجرای عملیات موضوع قرارداد را به پیمانکار یا مشاور واگذار می کند. این کار می تواند از طرف کارفرمای اصلی به مدیر طرح یا یکی از مشاوران تفویض شود.

مشاور، شخصیت حقوقی که طرف دیگر امضاکنندهٔ قرارداد بوده و اجرای عملیات موضوع آن، اعم از مطالعه، طراحی یا اجرا را به عهده گرفته است.

دستگاه نظارت، شخص حقیقی یا حقوقی است که قرارداد جداگانه ای با کارفرما دارد و براساس آن نظارت و کنترل فنی و حقوقی بر امور قرارداد را بر عهده گرفته است. در بیشتر قراردادهای نقشه برداری، دستگاه نظارت، سازمان نقشه برداری کشور است.

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمایید.

ناظران ساختمان مکلفند عملیات ساختمانی را که توسط مجري و تحت نظارت آنها احداث می شود در حیطه صلاحیت مندرج در پروانه، نقشه ها، محاسبات و مشخصات فنی منضم به آن و مقررات ملی ساختمان براساس شرح خدمات مصوب مهندسان رشته ساختمان نظارت کرده و در پایان کار مطابقت عملیات اجرایی ساختمان را با مدارك فوق، گواهی نمایند. (مبحث دوم مقررات ملی ساختمان، ماده 13-2)

 برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.